Ramazan ne çabuk da geçip gitti. Bir sene boyunca beklediğimiz bir dostumuz ansızın kapıyı çalıyor ve daha konuşacaklarımız, paylaşacaklarımız bitmeden, kavuşma anının tadına tam anlamıyla varamadan çekip gidiyor. Ramazan ayı da nasıl geçtiğini anlamamıza fırsat vermeden bir dahaki seneye deyip ardında buruk ama bir o kadar umut verici, keyiflendirici bu bayramı hediye olarak bırakıyor.
Mübarek Ramazan ayında belediyeler, iş adamları, dernekler hemen her ilçede, o ilçenin mahallelerinde, otellerinde iftarlar verdi. Çok güzel bir uygulama. Ama gelin görün ki bu iftar sofralarını da suiistimal eden o kadar çok insanımız var ki... Oruç filan hak getire... Peki milyonlarca vatandaşımız açlıkla boğuşurken bu israfa, gösterişe gerek var mı?
Şimdi ortaya çıkıp da, ‘Belediyeler muhtarlıklar kanalıyla ihtiyaç sahibi vatandaşları ev ev tespit edip onlara gerekli yardımı adreslerinde yapıyorlar’ diyenler... Tamam belki bazı yerlerde bu uygulama var ama benim bildiğim ve evlerine kimsenin uğramadığı, o kadar çok aile var ki...
Vee, büyük otellerde yapılan iftarlar. Adam başı 200-300 TL vererek yenilen ya da yenilemeyen yemekler... Gösterişten başka bir şey değil... Yenilemeyen yemekler ne oluyor bilen var mı? Otel ve benzeri mekânlarda verilen iftarlarda ikram edilen yemeklerin neredeyse yarısı ‘çöpe’ gidiyor.
Düşünün ki ‘zengin’ bir kişi, dostlarına iftar veriyor ve o iftarda maddî karşılığı on binlerce lirayı bulan nimet israf oluyor. Yine de umut veriyor bayramlar… Sevinç veriyor, biraz buruk da olsa… Çünkü şu anda bayramı yaşıyor olmamız bir şeylerin henüz tükenmediğini gösteriyor bize. Tüm sıkıntılara, korkulara, dünyada olup biten can sıkıcı her olaya rağmen bayramları kutluyor olabilmek güzel şey…
Bayram günleri tebrik, ziyaretleşme ve nezih bir şekilde eğlenme günleridir. Sırf insanlardan, ziyaretleşme külfetinden kaçmak için bayramda şuraya buraya gitmek en azından bayrama saygısızlıktır, bencilliktir.
Ay başlarında gazetelerde yayınlanan göstermelik enflasyon oranları, ‘dünyada emeklisine en çok ücret ödeyen devletiz’ yalanları, onca işsiz hem de her gün artarak, onca aç, onca öldürülen çocuk… Daha saymayayım isterseniz, zaten hepsi malumunuz!
Diğer taraftan tabii afetler… Deprem ve seller…Hâlâ açlar, açıklar ve sergilenenler varken ve de daha önceki deprem vergisi adı altında alınan ÖTV vergilerinden deprem için hiçbir yatırım ve hazırlık yapılmamış, kendisinden kesilen bu vergiler, halkın bilgisi dışında yola, sağlığa ve eğitime harcanmış. Bunlar da gizlenerek, ‘biz yaptık’ denilirken ve de tepkiden çekinilerek, yeni bir kılıfla, adına zam değil de güncelleme denip göz boyamaya çalışılırken…
Ve… İyi bayramlar! TV’ den yaşıtlarının çektiklerini seyredip de sıra bizde mi korkusuyla minik yürekleriyle, büyüklere büyük sorular soran ülkemin güzel çiçekleri… ‘Bayramlar çocuklar için olsun ve tek bir çocuk yüreği hayata erken veda etmesin’ duasına içten ‘amin’ diyen herkese yine de iyi bayramlar diliyorum…
