3 gün sonra Ramazan bayramını kutlayacağız… Gerçekten arzu edildiği gibi kutlanacak bir bayram mı olacak? Evet, gerçekten yok artık o eski bayramlar. İnsan çocukluğunda yaşadığı bayram hazzını düşününce bugününden zevk almaz oldu. Hep bir hasret ve iç çekmelerle anar oldu yaşadığı günleri. Neden böyle oldu ki…Yaşanan zor ekonomik şarlardan mı, yoksa çocukluğa duyulan özlem mi veya bugününden bir türlü alamadığı ruhsal doyum mu, doyumsuzluk mu?
Eskiden geniş ailelerde yaşarken artık daha bireysel bir yaşam sürmemizden de olabilir. Bunun gibi onlarca soru çıkarılabilir sanırım. Hani o eski bayramlar diyoruz da, acaba dönüp bir baksak kendimiz ne yapıyoruz o eski günleri yaşatmak için… Hiçbir şey…
Tabii ki yaşadığımız zaman, iş hayatı, stresler derken insan birazcık nefes alabilmek için bayram tatilini de fırsat bilip tatil yapmak, dinlenmek, gezmek istiyor, belki çekirdek ailesiyle, belki arkadaşlarıyla. Büyüklerini de telefonla aramak yetiyor, keza yakınlarını da…
Eski bayramlardan bahsederken, el öpme merasimlerinden, verilen kolalı mendillerden, harçlıklardan dem vurur, yediği o lokumlardan, bayram tatlılarından, annesinin ev baklavalarından bahseder veya bayram öncesi kendisine alınan bayram kıyafetlerinin, ayakkabılarının günlerce başucunda durduğundan bahsederiz. Artık bayramlarda değil, her gün alınıyor ve dolaplara sığmıyor kıyafetler. Yeni kıyafetin önemi mi kaldı ki…
Ve de eskiden nesnel varlıklarımız bugünkü gibi çok değildi. Ama yine de insanlar mutlu olmayı biliyorlardı. Şimdi bunlardan hiçbiri kalmadı…Teknoloji son aşamada… Herkes bir yerlerde birbirlerine bayram kutlamaları için SMS’ler atıyor ve bitiyor.
Eskiden bayramlar büyük bir heyecan içinde beklenirdi. Günler öncesinden evler temizlenir, tatlılar yapılır ve bayramın ilk günü sabahtan itibaren çocuklarının, yakınlarının ya da komşularının ziyareti beklenirdi. Eski bayramlarda çocuklara demir paralardan harçlıklar verilirdi. Şimdi demir para harçlık yerine geçer mi… Şimdi bir çocuğa demir para verseniz yüzünüze bakar ne bu diye…
Yine eski bayramlarda günlük gazeteler çıkmazdı… Bütün yazarların ortak yazdığı bir bayram gazetesi vardı. Zamanla bu da değişti. Bayram gazetesi de kalktı…Günümüzde normal olarak gazeteler çıkmaya devam ediyor. Değişimi bayramlarda değil, insan kendinde aramalı. Değişen insanlarımız ve anlayışımız oldu…
Eski bayramlar yok şimdilerde ama büyükler, anneler- babalar büyükanne, büyükbabalar, yaşlı akrabalar hala o eski bayramları yaşıyor ve bekliyorlar. Bunu göz ardı etmemek lazım. Bir gün onların yerine bizim geçeceğimizi de aklımızdan çıkarmadan. Hayırlı bayramlar dileğiyle…
