6292 sayılı 2/b Kanunu sayesinde köylü yüz yıllardır ekip biçtiği, vergisini ödediği arazisini kaybetmek üzere. Kanun yayımlandığında, 2/b mağdurunun yüzde doksanı gayrimenkulünü alamayacak demiştik, maalesef haklı da çıktık. Çünkü belirlenen rayiç değerler 2/b mağdurunun alım gücünün çok üstünde. Alım gücü olanın sesi çıkmıyor zaten, birçoğu tapularını aldılar ancak sayıları çok az. Alım gücü olmayan, ancak arazisi imarlı ve şehir içinde olanlar hızla yerlerini ellerinden çıkarmak istiyorlar. Kanunda öngörülen indirim tutarının da sayesinde rahatlıkla yerlerini satabilecekler. İmarı iyi olan bölgelerdekiler ise yerlerini kat karşılığı vererek ödemeyi müteahhide yaptırmaya çalışıyorlar. Bazı yerlerde ise Kanun çıkmadan önce bir lira olan yer Kanundan sonra beş liraya satılabiliyor. Yani 2/b Kanunu, bazılarının yüzünü güldürüyor. Alım güçleri olmasa dahi rahatlıkla gayrimenkullerini yüksek rakamdan satabiliyorlar.
Pekiyi bu kanundan memnun olmayanlar kimler? Neden memnun olmadıklarını ve arazisini kaybetme noktasına gelenleri açıklayayım. Belki birileri okurda imana gelir, hatadan döner!
En eski olanlar bu kanunla en mağdur duruma düşenler. Bunlar yüz yıllardır bu arazileri imar ederek, ekip biçerek ülke ekonomisine katkıda bulunan köylüler. Rant için arazi yatırımı yapmayanlar. Aynı tip araziler cumhuriyetin çeşitli dönemlerinde harca mukabil paralarla tapuya bağlanmasına rağmen unutulan orman köylüleri bunlar.
Bu tarlaların bazılarında çok düşükte olsa İmar var, ancak yol yok, elektrik yok, hiçbir alt yapı yok! Mısır tarlaları buralar. Buna rağmen rayiç değerler o kadar yüksek ki, şehre yakın yerlerdeki 2/b mağdurları gibi yerlerini satamıyorlar. Kanunda belirlenen indirim tutarları hiçbir işe yaramıyor. Traktörle ulaşılabilinen bu arazilere harita üzerinde rayiç bedel tespiti yapanlara, yaptıranlara buradan selam olsun! Rayiç bedellerin düzeltilmesi için yazdığımız yüzlerce dilekçeyi kale almayanlara da buradan selam olsun ve yazıklar olsun!
Kanun; 2/b mağdurunu çeşitlere ayırdı. Çok memnun olanlar, bunlar rantçılar her zaman ki gibi memnunlar, paraları var peşin ödüyorlar ve düşen kaçan 2/b mağdurunu da mideye indiriyorlar. Az memnun olanlar bir şekilde indirim tutarı sayesinde yerini satabilenler veya yatırımlarını kıl payı kurtaranlar. Hiç memnun olmayanlar köylüler ve mahalle içlerinde imarı kötü olan gecekondu sahipleri. Bunlar yerlerinin ne alabiliyorlar ne satabiliyorlar…
Tebligatların tüm hızıyla geldiği bu günlerde, ödeme süresi içinde bir rantçının kucağına oturamayan köylü ne yapacak? Tabi ki Arazisini kaybedecek.1945 yılında oynan film tekrar başa mı sarılıyor?Bu oyunu bozacak, durumu meclise taşıyacak bir babayiğit yok mu?
Defalarca bildirdiğimiz üzere çözüm önerimiz çok basit. Belirlenen rayiç değerler doğrudur diyorsunuz, “Madem öyle parası olmayan 2/b mağdurunun arazisini Milli Emlak satsın ve indirim hakkı olan %44’ünü köylüye ödesin” Bu teklifimize neden sıcak bakılmıyor? Bu rakamlar ile bu yerler satılamaz ise rayiç bedelleri belirleyenler hesabını versin. Köylüye yapılan düşmanca bu hareketin bir karşılığı olmalı. Hani köylü milletin efendisiydi!
