Büyük şehirler köy-kentlere dönüştü…

Ülkemiz toprakları çok verimle olmasına rağmen günümüzde çeşitli nedenlerle ekonomi her ne kadar iyi denilse de iyi değil… Türkiye'nin doğusundaki tarım alanlarını köylü kullanamıyor.  Doğu Karadeniz'de ise zaten kısıtlı tarım alanları var. Hayvancılık keza aynı durumda. Sanayi buralarda zaten yok gibi. Bugün  sanayi kentlere yayılmış durumda. Özellikle Marmara bölgesi tam bir sanayi bölgesi durumunda. Artık taşı toprağı altın olan şehirlere göç zamanı... Tabii bu arada göçlerin sebeplerine kan davaları, kız kaçırma vb. toplumsal olayları da ekleyebiliriz. Dünün taşralısı, köylüsü artık şehirli olmuş durumda. Adli vakalar da artmış durumda… İşte bütün mesele burada başlamıştır. Göçen halkın çoğu maalesef şehirli olamamıştır. Şehirdeki yaşam ve kültürel yapıya adapte olma, savaş haline gelmiştir. Öyle farklılıklar olmuştur ki, bu durum yaşamın her yönüne yansımıştır.  İstanbul, Ankara, İzmir bu durumda… Çünkü, büyük kentlere göçen halk, muhafazakar bir yapıya sahipti. Varlıklı ailelerden göçenler bir nebze de olsa yeni yapılarda kısa sürede kent yaşamına ayak uydurabildi. Varlıklı olmayan ve umut peşinde göçenler ise kentin sınırlarında gecekondu denilen yeni yerleşim bölgeleri oluşturdu. 1990'lı yıllarda gecekondu deyimi, adını varoş olarak değiştirdi. Gecekonduda yaşam zordu. Belediye hizmetlerinden yeteri kadar faydalanamayan gecekondu sakinini şimdilerde daha da zor yaşam beklemekte. Özellikle de 2B yasasına tabi alanlarda… Yuvaları bazen yıkılmış. Bazen politik çıkarlar uğruna kendilerine tapular verilmiş. Elektriği, suyu bağlanmış… Zamanla buradaki nüfus artmış ve de git gide artmakta.  Kent nüfusunun yarısını geçmiş…
Ama madalyonun diğer yüzü böyle değil. Sanayileşme, nüfus ile aynı oranda artmıyor. İşsizlik, yoksulluk buradaki halkta hayal kırıklığı yaşatmış. Kentleşme süresince düzensiz yapılaşma de beraberinde gelince ortaya kültürel bir yozlaşma çıkmış. Ayrıca bir de yıllardır süregelen sağlıksız ve yetersiz eğitim politikaları ve hizmetleri de eklenince büyük kente göçen halk tamamen yıpranmıştır. Bir de ülkede siyasi oyunlar oynanmakta. Dış etkenlerin de desteği ile insanlar  birbirlerine kırdırılmışlar. 70'li yıllar bu şekilde geçilirken 80'li yıllarda serbest piyasa ekonomisine geçilmiş. Bundan sonra artık Türkiye'de yeni zenginlere kapılar ardına kadar açıldı.
İşte günümüzde toplumumuzun büyük bir kesiti bu durumda. Özellikle de İstanbul’da… Arabesk kültürün içinde hep hayatın acılı ve elim yönleri yok. Arabesk kültürün içinde, hala devam eden bir dönem insanımızın yaşam mücadelesi ve bu mücadelenin ruhu yatmakta…