Çok methini duymuştum. Bir vesile doğdu ve Kadıköy Kadın Meclisi Başkanı dostum Saliha Serap Ören hoca ve Kadıköy Kadın Meclisi Sekreteri dostum Nesil Özen ile birlikte Yadigar Aslan’ı Çekmeköy Mimar Sinan Mahallesi Muhtarlığına ısındırma turları kapsamında sevgili Seval Özkan’ı ziyarete gittik.
Rahmetli babam “bir kurum giriş kapısından belli olur” derdi. Ardından pek çok örnekle bu deyişin doğruluğunu teyit etmiştim. Pırıl pırıl bir kapıdan geçtik, buyur edildik. Arkamda bir açık kütüphane, okuldan çıkan çocuklar, istedikleri kitabı alıp gidiyor, müşteri de çok, açık kütüphane aktif biçimde kullanılıyor. Gelenlerden bazısı elinde poşetlerle geliyor, kimi giysi, oyuncak, plastic kapat, kullanmadığı küçük ev eşyası kimi de çevreye zararlı çeşitli atıkları biriktirmiş Muhtarlığa getiriyor. Muhtarlığa gelen duyurular panosuna da bir göz atıyor. İş ilanları var panoda. İşlem bankosu tertemiz, Derya hanım her geleni aynı nezaketle karşılayıp, uğurluyor. Muhtarlığın web sayfasında Sahrayıcedit Mahallesinde yer alan tüm esnafa açık bir de bölüm var. Siyasi ideoloji gözetilmeksizin her bir esnaf talebi doğrultusunda bu sitede iş yerinin tanıtımını yapabiliyor, duyurularını yayınlatabiliyor. Böylelikle tüm Sahrayıcedit Mahallesi sakinleri çevrelerinde var olan esnaftan haberdar.
Tüm bunların yanı sıra Muhtar Seval Özkan çevre düzenlemesi için de mücadele veriyor. Yüksek kaldırımlara basamak koydurma mücadelesinden, mahallede bulunan parkların düzenlenmesiyle ilişkili olarak harcadığı çabadan, tek bir sokak lambası dahi bulunmayan uzun sokak ve caddelere elektrik direği diktirme gayretinden bahsediyor Seval Muhtar.
Sahrayıcedit Mahallesi Muhtarlığı bir Sivil Toplum Örgütü, bir Belediye gibi çalışıyor, aslında olması gerektiği gibi. Muhtarlığı, vatandaşa resmi belge çıkarmaktan ibaret gören, fiziken soğuk ve kirli, bulunduğu mahalleye karşı ilgisiz, sadece seçim zamanları hareketlenen Muhtarlardan ve Muhtarlıklardan sonra Muhtarlığa bir vatandaş sorumluluğu ile bakabilen, Muhtarlığı bir toplum gönüllülüğü olarak kabul eden, bu makamı halka hizmet götürmek için bir fırsat olarak tanımlayan, garip, kimsesiz ve genç kitlelere ulaşmak için bir alan olarak değerlendiren bir Muhtarı ve Muhtarlığı tanımak şahsım için şans oldu.
Seval Muhtarın deneyimlerini paylaşması, tavsiye niteliğindeki öngörülerini aktarması Yadigar için de ayrı bir fırsat oldu. Seval Muhtarın aktarımlarından en öğretici olanı namussuzluğa nasıl bulaşmadan, temiz kalmayı başardığına dair olan örnekti.
Bir kurum, bir kuruluş, resmi ya da toplumsal herhangi bir örgütlenme, en dar kapsamlı yapılanmadan, en kurumsallaşmış yapılanmaya dek tüm organizmalar başındaki yönetici ile ya yoktan var olurlar ya da varlığını güçlendirerek devam ederler. Halk tabiriyle “Balık Baştan Kokar”. Mesele, koltuktan güç almak için gelenlerle, koltuğa güç katmak için gelenler arasındaki farkın fark edilmesidir.
Ancak, Türkiye’de system öyle bir kurulmuştur ki nerede kifayetsiz muhteris arkadaş, yandaş, hemşehri ve güçlü adam varsa koltuklar bu adamlara tahsis edilir ya da bu adamların ihtirasları koltuk-makam yaratılarak tatmin edilir. Ardından da bu koltukları bu adamlara sunanlar maddi ve manevi paylarını alırlar. Al-gülüm, ver-gülüm sistemi pek çok kesimi memnun ettiği için de her dönem süreklilik arz eder. Bu ahlaksız sistemin dışında kalan bir avuç namuslu insandan çok küçük bir kısmı da debelenip durur. Ya bir lokma ekmek için ya da bu ahlaksız sisteme direnebilmek adına küçük de olsa bir makam elde etmek için. Seval Muhtar ikincisini başarmış, ne nutlu hem O’na hem de bizlere.
Şimdi bizlere düşen görev; bu tek tük kalmış namuslu insanların daha iyi yerlere gelebilmesi için çaba sarf etmek. Bu da bir vatandaşlık görevi değil mi hem de en önemlisinden…
